Leef Windjbuujelinnekes en Windjbuujels,

’t Is net veur de  Körs en ich bön mien ieërste daagbookdeil aan ’t sjrieve. Vanaaf begin november, wie ze mich höbbe gevraog óm Windjbuujelprins van 2016 te wille waere, geit alles hiel erg sjnel en rap. Dao gebeurt zoeväöl de letste waeke desse ’t bienao neet bie kèns haje. Althans ich neet.

Wie gezag: ’t is begin november. De tillefoon geit mèt de vraog: “Bös se allein thoes? Kènne veur efkes aankómme?” Dao ging mich ‘n klein lempke branje. Ich vervolg ’t gesjprek mèt: “Sorry, det geit neet. Kèn neet praote want ich zit same oppe bank nao de tillevisie te kieke.” “Oké” waert taege mich gezag. “Den wachte we effe toet later oppe aovend.” Veur gaon euver van belle nao appe. En det höb ich nog noeijts zoeväöl gedaon as dae aovend. Óm ellef oer waere ich en mien keuningin effe ontveurd nao eine van de PeeKaa thoes wao we ‘ne super gezellige aovend höbbe en ‘ne hieleboel oetlegk kriege euver wat d’r kèn gaon komme. ’t Is drie oer wannier veur aafsjied van elkaar nimme. Ich höb de knoup sjnel doorgehak en de PeeKaa verteld det ich dit Keuningsavontuur same wil gaon belaeve. Ich veul mich noe al de Keuning te riek.

In de daag daonao waere zoeväöl dinger geregeld en aafgesjpraoke. Adjes vraoge …. en haope det die meidoon. Pakke passe, foto’s make en gangk zoe maar door. Toet zoever ’n sjtökske historie van de aafgeloupe paar waeke. Ich gaon effe truuk nao de orde van vandaag. Nag vief waeke en den is ’t al zoe wieët. Wat geit dae tied toch sjnel. Ich wins Prins Ryan I mèt zien adjudante John en Ron nág ‘n paar sjoeëne waeke. Geniet d’r nog van want veur det geur ’t weit is ‘t  veurbie. As trio waas en ziet geur klasse! ’t Is idders kier sjiek óm uch te zeen gaon ónger ‘t motto ‘Sjtart de bandj’. Euver motto gesjpraoke … ouch det höb ich klaor!

Ich wins alle Windjbuujelinnekes en Windjbuujels – netuurlik ouch names mien adjes – allemaol fijn fieësdaag en ‘ne sjoene roetjs ’t nieje jaor in en laot ós allemaol de Keuning te riek waere.

Toet de volgende kier.

De Nieje.